Hoe zit het met Punkrock in Brussel? Punk is een verpletterende aankomst in de muziekgeschiedenis. Opkomend uit de New yorkse undergroundscene, het movement begon in de Verenigde Staten, stak de zeeën over en vond volgelingen over de hele wereld. De veroverde gebieden waren gevuld met hun geluiden, beelden, cultuur en filosofie.
België bleef niet gespaard door de storm, en veel artiesten hebben daar het levenslicht gezien. In Brussel, zoals in veel andere steden, er zijn nog concertzalen, bars, platenzaken, waar het hart van de beweging blijft kloppen. In dit artikel, biedt Futurgrooves aan om je uit om de tumultueuze reis van punkrock door de tijd te volgen. Vanaf zijn oorsprong, we zullen bekijken wat hij achterliet in zijn kielzog, tot de huidige gebeurtenissen in de hoofdstad.
Wat is punkrock?
De opkomst
We zijn in de jaren 70. Terwijl Punk rock in volle gang is over de hele wereld een club, op 315 Bowery in Manhattan, brengt de New Yorkse muziekscene in vervoering. In de achtergrond van de CBGB, dit is een plaats waar artiesten met inmiddels bekende namen regelmatig optreden. We kunnen er Patti Smith tegenkomen, die van de club haar hoofdkwartier heeft gemaakt en waarin ze tot in de late uurtjes speelt. Ze zal het spoedig gevolgd worden door een veelvoud aan groepen zoals: the Ramones, the cramps, the New York Dolls,… Ze spelen allemaal rock met bepaalde accenten. Zij zijn de pioniers van een onbekende beweging waarvan de impact, niet alleen muzikaal, zich zal uitbreiden naar verschillende sferen van de samenleving. Punk Rock was geboren, en uit de donkere zalen van CBGB en Max’s Kansas City, stond op het punt een lange reis te beginnen door de wereld en door de eeuwen heen.
In 1976, wordt Malcom Mclaren een britse platenproducent de tussen persoon van deze New Yorkse ervaring. Punk rock II, wordt benaderd in het VK-Verenigd Koninkrijk en London wordt al snel de epicentrum van de movement.. Een nieuwe dynamiek, dat groepen ziet verschijnen zoals: Sex Pistols, the Clash, the Damned. Oogverblindend, Punk begint Europa te veroveren, en verspreidt zich tot het bereiken van de grenzen van Australië, uit Nieuw-Zeeland, uit Zuid-Afrika of Brazilië.
Punkrock is in de eerste plaats muziek
In een tijd dat de markt de muziekscene veroverde, is rock een genre geworden voor het “Algemeen publiek “. De institutionalisering waarvan het het object is, manifesteert zich op een opvallende manier in de arena’s – deze gigantische concerten gebruikt om albums uit te roepen die zijn gefinancierd door multinationale. Punk wil zich met “pure” rock verzetten tegen de hoogdravende virtuositeit van de bombastisme beoefend door mainstream groepen met pure rock, vereenvoudigd en donderend van wie de korte stukken, ondersteund worden door luidruchtige muziek en geschreeuwde teksten. Het is ook de bedoeling dat , Punk heeft geen nood aan een groot aantal instrumenten.
Een elektrische gitaar, een basgitaar, een drums en een zanger, zijn genoeg om te fulmineren in kreten van protestteksten, vaak met een politieke inhoud, soms op zoek naar schandaal.
Punk rock is ook een filosofie
De punkbeweging is belichaamd in diversiteit en aan kunsten van het levenssferen. Het is de uitdrukking van anti-autoriteit, verzet tegen de mainstream, en de verschillende vormen van een handelsmaatschappij, geglobaliseerd, gestandaardiseerd, en, algemener van de rebellie van jongeren die in opstand komt tegen sociaal onrechtvaardig en gevuld met status quo. Punk pleit dus voor een terugkeer naar authenticiteit, naar de lokale scene, en wordt Gerepresenteerd door kleine platen labels en onafhankelijke distributie. De promotie van de beweging wil bevrijd worden van de massamedia, en wordt gedaan via Fanzines, deze tijdschriften zijn gemaakt door liefhebbers voor andere liefhebbers.
Punk, wordt ook verwezen naar doe-het-zelf – Do It Yourself, beweren dat het niet nodig is om een getrainde artiest te zijn in de beste academies om zijn artistieke kracht te demonstreren. Daarvoor, heeft iedereen die de capaciteit om een culturele acteur te worden. Bijgevolg, het is genoeg om het te willen en vol woede het avontuur aan te gaan. Punk, is een uitnodiging voor het objectstatus te veranderen in het vak geschiedenis.
Legacy
Punk heeft een erorm impact in de muziekwereld. Eerst gezien als een bedreiging, het had deze functie van socialisatie die nieuwe identiteiten creëerde. De groeiende invloed van de beweging gaat gepaard met een verandering in de structuren van het dagelijks leven. De getuigen van de opkomst van nieuwe interpretatieve kaders die zo veel vruchtbare gronden waren voor het ontstaan van nieuwe waarden, nieuwe oordelen en redeneringen, en die zich vertalen in unieke individuele en collectieve praktijken. Er was een verschuiving in de westerse geschiedenis: Punkrock had zojuist nieuwe codes gedefinieerd, om de grenzen van zeden opnieuw te trekken.
Zoals de meeste bewegingen die eraan voorafgingen, de rage voor de punkcultuur is afgenomen. Het zal herboren worden onder de impuls van een tweede golf rond het begin van de jaren 90. Het planetaire succes van Nirvana, grunge-groep, zag een terugkeer van rock naar de voorkant van het podium. Dit nieuwe trend gunstig voor punkrockartiesten, zoals Green Day, Good Charlotte, the offspring en Rancid.
Deze opkomende groepen verkochten meer albums dan alle andere punkgroepen uit de jaren 70, dit leid tot aan een debat binnen de beweging. Zelfs zoals de punkfilosofie deed de nadruk op authenticiteit en afwijzing van de mainstream, planetaire sterren kwamen op, met alle symbolen van dit universum. Een interne spanning hield veel kunstenaars bezig oscilleren tussen de wens om hun muziek aan zoveel mogelijk mensen bekend te maken, en om op lokaal niveau te blijven. Punk was vaak een integraal onderdeel van de cultuur.
Ondanks deze ontwikkelingen en de wijdverbreide overtuiging dat Punk rock zou gecorrumpeerd zijn door de handelsindustrie, heeft de undergroundscene nooit opgehouden te bestaan. U. K. Subs, een groep van de eerste Britse omwentelingen, nog steeds actief vandaag, is hier een sprekend voorbeeld van. In de continuïteit van de jaren zeventig, behoudt punkrock zijn invloed op protestmuziek en lijkt zijn hectische koers te kunnen voortzetten zolang er een verlangen naar rebellie is. Zo vat Dick Lucas het samen in de documentaire Punk’s Not Dead:
“Het feit dat punkrock blijft bestaan en zal blijven voortbestaan, is een bewijs van wat punkrock doet voor al zijn fans, het bruist van dynamiek, energie, woede of liefde […] Het is deze dynamiek die de reïncarnatie van punkrock keer op keer opnieuw creeërt. “
En België?
Wat de rest van Europa betreft, heeft de punkgolf België grotendeels overspoeld. Zo zien we de opkomst van groeperingen van de beweging in 1976 in Antwerpen, Luik, Namen en Brussel.
Het legendarische concert van Patti Smith in een ULB-campus, vormt een grandioos uitgangspunt. Daarna, zijn veel mensen beginnen te dansen op the Ramones of the Clash in Brusselse clubs zoals Le Canotier. Een eclectisch panel van groepen performeert variërend van Belgische groepen zoals Hubble Bubble, tot Amerikaanse groepen afkomstig van CBGB. Toen zag de hoofdstad de opkomst van zijn legendarische club, de Rockin’Club, in the foundations of Forest National. Het is in deze zaal van 200 mensen dat amateurs en professionals hun liefde voor punkrock uitdrukken, voor uitzinnige menigten die gretig zijn naar pogo.
Uit deze onrust ontstaan groepen made in Belgium zoals Chainsaw en the kids.
Het Grachtenbuurt was van groot belang bij de ontwikkeling van alternatieve rock. Het was een plek waar sinds de jaren 70, artiesten hun eerste optredens maakten.
De deïndustrialisatie van fabrieken en hangars verspreid aan de oevers van het kanaal gaven aanleiding tot een veelvoud aan uitzonderlijke ruimtes tegen lage prijzen. Dit trekt een ondergrondse artistieke activiteit aan die financiering nood heeft.
De Brusselse scene vandaag?
Daarbij, is aan de rand van het kanaal bij Willebroek dat vandaag een van de hoogste punkrockplekken in Brussel te vinden is. De Magasin4 werd opgericht in 1994, wanneer een punkband in het verleden besloot te investeren in het gebouw in de magasin straat nummer 4.. Zonder externe financiering, werd de concertzaal meermaals bedreigd. Ze werden gedwongen te verhuizen en bevindenen zich momenteel aan de Avenue du Port, terwijl het oppervlak is verdrievoudigd, met de steun van de stad Brussel. Het concertzaal zet de nadruk op punk, maar programmeert een punkgroepen zoals psychedelica, ambient, industrial,… Zoals te zien is op de homepage, de instelling heeft de pandemie overleefd en viert dit jaar zijn 25-jarig jubileum.
In werkelijkheid, blijft de Belgische punkscene actief. Onder de populaire bands, kunnen we sommige punkartiesten zoals Pink Room, Kookaburra, Baya computer of Nervous shake citeren. Als Magasin 4 de meest emblematische plek is van de huidige Brusselse punkrock, kan je het op veel andere plaatsen horen. We hadden de VK kunnen noemen – Vaartkapoen waarin een alternatief muzikaal programmatie wordt voorgesteld. De Café Central, de Halles van Saint-Gery of bij de Yellow Cobra, in de Marollen, die elk hun eigen scene hebben. Of, in de Brasserie de la Source, aan Tour en Taxi en evenals aan de Mule in het hart van Schaarbeek.
Daarbovenop, houdt een aantal tussen platenzaken en de beweging levend, zoals de 72 records, in Midi straat. En dan, net als bij klassieke rock’n roll, is het een stijl die de interesse kan wekken van iedereen die een van deze concerten komt bijwonen, soms op een festival, soms in een grote Brusselse zaal.
Het undergroundse karakter van Punk blijft echter levend, en blijft zich op verschillende plaatsen uiten, waar onbekende artiesten hun instrumenten laten gillen op concerten. Is roamen de prijs betalen om de puurste authenticiteit te behouden? Is Nomadisme in plaats van institutionalisering? Of anonimiteit in plaats van bekendheid?
Misschien is dat ook de punkgeest.